#พวจต cut 09

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของสงคราม


‘พี่สอน อ๊ะ … ตะวัน—’ เด็กตรงหน้าครางเสียงแหบแห้ง มือเล็กข้างหนึ่งลูบไล้ไปทั่วกายตัวเอง กัดริมฝีปากที่ถูกเคลือบไปด้วยน้ำลายเพื่อกลั้นความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้รับ
“สอดนิ้วเข้าริมฝีปากซิตะวัน” สอนออกคำสั่งให้คนในจอ มือใหญ่ลูบแก่นกายของตัวเองไปด้วย จินตนาการถึงครั้งที่น้องชายใช้ปากช่วยตัวเอง เขายังคงจำความรู้สึกเมื่อส่วนกลางของลำตัวถูกโอบอุ้มไปด้วยริมฝีปากอุ่นนั่นได้ดี
‘อื้อ ของพี่สอนมันคับเต็มปากหนูเลย’ พูดจาอย่างคนลามก ก่อนจะสูดปากครางเสียงหวานเมื่อเห็นพี่ชายตัวเองที่กำลังสาวแก่นกายขนาดใหญ่นั้นเหมือนกัน

ตะวันถอยตัวออกไปที่กลางเตียง ขาเรียวสวยนั้นอ้าออกกว้างอย่างยั่วยวน มือเล็กรูดรั้งน้องชายของตัวเองพลางแอ่นสะโพกงอนขึ้น สอนมองภาพตรงหน้าอย่างไม่วางตา ตะวันมีเสน่ห์เหลือล้น เนื้อตัวขาวเนียนที่ปราศจากเสื้อผ้าใดๆ ถูกแต่งแต้มด้วยเม็ดสีชมพูบนหน้าอก รูปร่างสมส่วนที่ไม่ผอมเกินและไม่ได้อ้วนอย่างที่เขาเคยแกล้งว่ากำลังเริงระบำเหมือนงานศิลปะชิ้นหนึ่ง 

“ตะวันครับ…ซี๊ด” สอนสูดปากจนลำคอแห้งผาด อยากจะกลับบ้านเพื่อไปจัดการเด็กในโทรศัพท์ให้หราบจำที่กล้ากลั่นแกล้งเขาถึงขนาดนี้
‘พี่สอน หนูจะเสร็จ’
“อ้ากว้างๆ หน่อยครับ”

ตะวันรูดรั้งส่วนกลางลำตัวอย่างเอาเป็นเอาตาย สอนนึกอิจฉามือเล็กนั่นที่ได้สัมผัสร่างกายของเด็กหนุ่มได้อย่างอิสระ อิจฉาตุ๊กตาบนหัวเตียงที่ได้เห็นภาพนั้นอย่างใกล้ชิด อิจฉาทุกอย่างที่อยู่รอบน้อง

‘เสียว อ๊ะ พี่สอน แรงอีก’
“…”
‘หนู— หนูเสร็จแล้ว” และเป็นเด็กน้อยตรงหน้าที่ปลดปล่อยออกมาก่อน น้ำนมสีขุ่นพวยพุ่งออกมาจนเลอะต้นขาคนเป็นน้องไปหมด เด็กหนุ่มปาดมันขึ้นมาแล้วป้ายลงบนลำตัว ใบหน้า รวมถึงริมฝีปากของตัวเอง
“พี่จะเสร็จแล้วครับ อ่า” ร่างสูงสาวมืออย่างเอาเป็นเอาตายในช่วงเวลาสุดท้าย
                  ‘แตกใส่ปากหนูนะ’
                  “เสร็จแล้ว” เขาหอบหายใจอย่างหนัก รู้สึกเหมือนได้ขึ้นมาบนสรวงสวรรค์ในชั่ววินาทีที่ร่างกายได้รับการปลดปล่อย
ตะวันมองแก่นกายที่ปริ่มไปด้วยน้ำสีขุ่นบนส่วนหัวด้วยสายตาชอบใจ แค่เห็นก็อยากจะทำให้พี่สอนเสร็จอีกรอบเพราะริมฝีปากของเขา
‘พี่สอนปล่อยออกมาเต็มเลย’
“…”
‘เลอะตัวหนูหมดแล้ว’ พ่นคำพูดที่ปลุกปั่นอารมณ์ราคะขึ้นมาอีกรอบ เด็กน้อยกล่าวมันออกมาอย่างตาใส พลางคลานเข้าหาจอโทรศัพท์ใกล้ขึ้น ปากเล็กอ้าออกเผยให้เห็นน้ำสีขุ่นบางส่วนที่อยู่ในโพรงปากนั่น แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากก่อนจะกลืนมันลงไปทั้งหมด
“ตะวัน…อย่าดื้อมากนัก” สอนเอ่ยปรามน้องชายของตัวเอง หยิบทิชชู่มาเช็ดคราบที่เลอะต้นขาของเขา ลามไปถึงกางเกงสแล็คสีเข้ม แต่ตะวันไม่ได้สนใจคำพูดนั้นเลย
‘ถ้าดื้อแล้วโดนพี่สอนลงโทษ’
“…”
‘หนูจะดื้อให้ถึงที่สุดเลย’ ตะวันเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่แหบแห้ง และเป็นสอนเองที่หัวใจไม่เข้มแข็งพอจะฟังคำนั้นจนจบ

มีต่อนะคะ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

cut scene 🍒